Teknolojimi giydim, hazırım!

Kendime bayram hediyesi aldım. Hayır, yeni kıyafet, ayakkabı veya takı değil… Bir bileklik… Ama bildiğiniz gibi bir bileklik de değil. Çok akıllı çoook! Ne zamandır giyilebilir teknolojiler hakkında bulduğum her şeyi okuyordum. Müthiş bir potansiyel vaat eden bir alan. Hayatı kolaylaştırmanın yanı sıra daha da keyifli hale getiriyor. Nasıl mı?

Mesela akşam yürüyüşlerimde tempo ve kalori hesabı yapabiliyorum. (Giden kalorileri gördükçe daha da yürüyesim geliyor. Ne güzel, değil mi?) Akıllı telefonlar da bunu yapabiliyor elbette ama ben her şeyi bilekliğime dokunarak öğrenebiliyorum. Nabzımı bile! Şarkı listemden istediğim müziği seçiyor, beğenmediğim şarkıyı geçiyor, beğendiğim şarkıları yeniden dinleyebiliyorum. Arada sırada bileğimde karıncalanma oluyor. Bir bakıyorum, gelen arama titreşimi! Minicik bir “tık”lamayla arayanlara cevap verebiliyorum.

Şimdilik en yaygın giyilebilir teknoloji ürünleri bileklikler. Bir de gözlük var tabii ama henüz bizim kapsama alanımızın dışında kalıyorJ. Daha pek çok yeni ürünün de geleceğinden eminim çünkü moda endüstrisi de bu işe el atmış! Bir işin içinde moda varsa, o iş kesinlikle tutacak demektir. Bundan sonra daha şık bileklikler, daha karizmatik gözlükler, hatta belki moda devlerinin elinden çıkmış özel ceketler bile bekleyebiliriz.

Ama bencillik etmeyelim. Giyilebilir teknolojiye belki bizden çok daha fazla ihtiyaç duyanlar da var. Mesela görme engelliler. Geçenlerde okuduğum bir haberde, “FingerReader” adında bir cihazdan söz ediliyordu. Henüz prototip aşamasında olan bu cihazı parmağına takan bir görme engelli, kitap okuyabilecekmiş. Daha doğrusu dinleyebilecekmiş. Yüzüğe benzeyen bu cihazın üzerindeki kamera, yazıları kaydedecek, bunlar daha sonra sese dönüştürülecek ve görme engellilerin her türlü metni okumasını sağlayacakmış. Müthiş bir şey, değil mi?

Teknoloji, hayatı güzelleştirdiği ve kolaylaştırdığı ölçüde değerli. Ve ben teknolojiye bayılıyorum!

Bir saniye, bilekliğim titriyor. Bakalım arayan kimmiş…